به نام خدای هستی بخش

==============

بیا تا قدر همدیگر بدانیم

که تا نا گه ز یکدیگر نمانیم

کریمان جان فدای دوست کردند

سگی بگذار ما هم مرد مانیم

فسون قل اعوذ و قل هو الله

چرا در عشق همدیگر نخوانیم؟

غرضها تیره دارد دوستی را

غرضها را چرا از دل نرانیم؟

گهی خوشدل شوی از من که میرم

چرا مرده پرست و خصم جانیم؟

چو بعد مرگ خواهی آشتی کرد

همه عمر از غمت در امتحانیم

کنون پندار مردم ؛ آشتی کن

که در تسلیم ؛ ما چون مردگانیم

چو بر گورم بخواهی بوسه دادن

رخم را بوسه ده که اکنون همانیم

انسان وقتی به آن درجه از کمال برسد و بداند ؛که برترین موجود هستی است و خداوند متعال پس از خلقت آدمیان بر خود اینگونه خواند که

فتبارک الله احسن الخالقین

یعنی خلقتی چنین  بزرگ ؛ بدست خالق یزرگی انجام یافته است

پس منطقی است که انسان هر چیز کوچکی را نباید بزرگ بداند و این نشود جز با بزرگی و بزرگ منشی  و فهم و کمال انسان0