به نام خدا

سنگوارگی کودک

این مقاله را برای شناخت روانکاوانه والدین از کودکانشان  تهیه نموده ام تا زنگ خطری باشد برای والدین تا در جهت اصلاح رفتاری کودک خود شتاب نمایند .

حتمأ برخی از کودکان را دیده اید که در منزل دست به سیاه و سفید نمی زنند و حتی برای کمترین کار خود( مثلأ آب خوردن )از سایر اعضاء خانواده کمک میگیرند و یا در میان همسالان خود ژست دانش و بزرگی را می گیرند و بدون آنکه در یک فعالیت عمومی کاری کنند ؛تنها نظاره گری را پیشه می کنند. این نوع رفتارها علامتی است از یک بیماری که روانشناسان آن را سنگوارگی نامیده اند .این رفتاررا نباید با بیماری کم رویی یکسان دانست هر جند منتهای این رفتار می تواند به کم رویی هم بیا نجامد.

بروز این بیماری معمولأ در سنین 9 و 10 سالگی به بعد اتفاق می افتد .والدین بدانند که یکی ازعوامل ظهوراین بیماری توجه بیش ازحد والدین به کودکشان است ؛ و از دیگر موارد بروز آن عدم مشارکت دادن کودک به فعالیت جمعی کودک می باشد .

درمان بیماری

درمان بیماری ساده است وهمان مواردی که از علل بروز بیماری شمرده شد ؛ رادر نظر گرفته مخالف آن را برای کودک تفویض نمایند یعنی:

1 - کودک رابیش از حد مورد توجه قرار ندهند به نحوی که اعتماد به نفسش را از دست بدهد .

 2- سپردن مسئولیت به کودک

3 - نگاه تیز بینانه به مسئولیت پذیری کودک

4 - برآنگیختن حس همکاری در کودک

5 - مشاوره با پزشک روانکاو

6  مطالعه کتاب های مرتبط